ELEKTRISCHE HANDDRUK VAN EEN ZWARTE KRAAI
Een optreden van de woeste Einstürzende Neubauten in het slaperige Kortrijk in het begin van de jaren tachtig zorgde ooit voor een zware rel. De band maakte zoveel kabaal met hun zelf gefabriceerde instrumentarium dat alle veiligheidszekeringen van de concertzaal de Limelight aan diggelen gingen en dat de boel bijna in de fik vloog. De band moest zonder elektriciteit het optreden afwerken. Was het louter een ongeval of was het doelbewuste sabotage van slapeloze buren? We zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen... Zeker is dat sindsdien elektrische bands niet meer welkom waren in Kortrijk. 'Electricity' is waarlijk 'fiction', zo konden de bandleden toen aan den lijve ervaren. Of het nummer autobiografisch is of niet, 'Electricity is fiction' is één van de 5 van elektriciteit zinderende tracks van de ep 'ret marut handshake' van Einstürzende frontzanger Blixa Bargeld samen met Carsten Nicolai aka Alva Noto.
De samenwerking tussen Bargeld en Nicolai begon in 2007 tijdens een optreden in San Francisco. Zo op papier lijkt de gewaagde alliantie van de vocale acrobatieën van Bargeld en de elektronische experimenten van de Berlijnse avant-garde technoproducer voor elektrische vonken te zullen zorgen. De schuurpapieren stem én gitaar van Bargeld maakten jarenlang deel uit van Nick Cave & Bad Seeds. Met zijn industrieel combo Einstürzende Neubauten teistert hij al ruim 30 jaar alle internationale podia. Nicolai daarentegen kan zelfs de flauwste technodeun omvormen tot iets dat levensgevaarlijk klinkt. Hij werkte samen met zowat iedereen in de experimentele muziekmarge, van Michael Nyman tot Ryuichi Sakamoto.
Het acht minuten durende nummer ‘ret marut handshake' is een echte hellraiser geworden. Ret Marut is het pseudoniem van de schrijver B. Traven (1890-1969), één van de meest mysterieuze, Duitse schrijvers. Literatoren zijn het er nog steeds niet over eens of B. Traven wel degelijk Ret Marut was. Hij schreef succesvolle romans als Het dodenschip, De schat van de Sierra Madre en De derde gast. Het personnage ret marut past perfect bij Bargeld. 'Ich schreibe nicht, ich schreie' keelt hij. Haarsplijtende beats en metalige voiceovers maken van het nummer één van de meest gedurfde en geschiftste technotracks van 2010.
De rest van de ep lijkt hierbij vergeleken lichte en doodgewone kost. Het reeds aangehaalde 'Electricity is fiction' is een van statische elektriciteit knisperende track die zo op elk recent Neubauten-album had kunnen prijken. Ergens halfweg wordt het nummer uit elkaar gereten door de oerschreeuw van Graaf Bargeld. 'I wish i was a mole in the ground' is een versie van een folkdeuntje dat ooit gezongen werd door Bob Dylan. 'Bernsteinzimmer' is een vrij korte lyrische beschouwing over eenzaamheid. ‘One’ is een verrassende en door Bargeld erg gloedvol gezongen cover van een song van Harry Nilsson. De ep 'ret marut handshake' is een voorproefje van wat er ons te wachten. In september 2010verschijnt een full-cd van beide heerschappen op Nicolai’s Raster-Noton label...
Alva Noto & Blixa Bargeld, 'ret marut handshake' ep review op http://www.cuttingedge.be/music/reviews/234588-alva-noto-blixa-bargeld-ret-marut-handshake-
Friday, June 11, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment