Edwyn Collins, 'Losing Sleep'

DE VERRIJZENIS VAN EDWYN COLLINS

Als er over pakweg honderd jaar een compendium opgemaakt wordt van de beste popsongs aller tijden, dan belandt ‘A girl like you’ van Edwyn Collins zeker en vast in de hogere regionen. Verduiveld catchy, smart lyrics, een fijne gitaarriff plus de grofkorrelige baritonstem van Collins maken het nummer meer dan memorabel. Vreemd dus dat Collins hier en daar als een one hit wonder bestempeld wordt. Na hitjes met het britpopbandje Orange Juice en een kabbelende solocarrière, werd de bleke Brit in 1994 plots de meest onwaarschijnlijke superster met de wereldwijde hit ‘A girl like you’.

Wat toen gebeurde, grenst aan het onwaarschijnlijke en is een van dé heldenverhalen uit de recente muziekgeschiedenis. In februari 2005 kreeg hij een zware hersenbloeding. Een paar dagen later volgde een tweede bloeding. Alsof het daarmee nog niet genoeg was, werd Collins in allerijl geopereerd en raakte hij besmet met de ziekenhuisbacterie. Gedurende zes maanden was hij bedlegerig. De BBC-documentaire ‘Edwyn Collins: Home again’ uit 2008 toonde een frêle man, die nauwelijks kon praten en met moeite zelfstandig liep. Hij kon geen gitaar meer spelen met de rechterhand. De muzikale loopbaan van Collins leek ten einde.

Maar Edwyn Collins vocht krachtdadig terug. In 2007 verscheen ‘Home again’, een album dat voor zijn ziekte opgenomen werd, maar pas twee jaar later uitgebracht kon worden. In september 2008 begon hij met zijn ouwe gabber Seb Lewsley aan de opnames van een volledig nieuw album. Het is een triomfantelijke terugkeer voor de artistiek dood gewaande Collins. Niet voor niks wordt hij de Lazarus van de Britse muzikanten genoemd. Het titelnummer ‘Losing sleep’ bezit een hook die zich meteen dagenlang in je brein nestelt. Collins' stem leed gelukkig niet onder zijn ziekte. Ze heeft zelfs aan diepte gewonnen. Denk aan Iggy Pop maar zonder de branie.

Hij doet het weer. ‘Losing sleep’ staat vol catchy nummers met spitse teksten. Een fraaie lijst muzikanten werkte mee aan het album. Alex Kapranos en Nick McCarthy van Franz Ferdinand produceerden 'Do it again'. Ex-Smith Johnny Marr schreef mee aan ‘Come today, come tomorrow’. Op ‘I still believe in you’ en ‘What is my role?’ horen we Ryan Jarman van The Cribs. Zelfs de hippe Amerikanen van The Drums vonden de tijd om ‘In your eyes’ mee te componeren. Niet alleen wegens de moeilijke omstandigheden, maar ook vanwege de tijdloze kwaliteit van de songs op 'Losing sleep' is dit een indrukwekkende heropstanding. Welcome back, Ed!

deze recensie verscheen op www.cuttingedge.be