Danger Mouse and Sparklehorse - 'Dark Night of the Soul'

Ode aan de doden

We houden van albums waarrond een sterk verhaal hangt. Maar de vloek die over ‘Dark Night of the Soul’ van Danger Mouse & Sparklehorse sluimert, maakt het verhaal intriest en zelfs schokkend. Niet zozeer de kwaliteit van de songs of de all-star cast die Mark Linkous en Brian Burton om zich heen verzamelden maar de omstandigheden waarin ‘Dark night of the soul’ tot stand kwam, maken het tot een cultalbum dat binnen hooguit tien jaar zal aanzien worden als een bijna mythische ‘verloren’ plaat.

Producer Danger Mouse vormt de spil van het duo Gnarls Barkley, dat enkele jaren geleden de onwaarschijnlijke hit ‘Crazy’ scoorde. Mark Linkous was de frontman van het geniale Sparklehorse dat tussen 1995 en 2009 een viertal albums uitbracht. Op 6 maart 2010 pleegde de manisch-depressieve Linkous zelfmoord. Mark Linkous hield van onverwachte combinaties. In 2009 werkt hij samen met de experimentele laptopmuzikant Christian Fennesz. In 2006 duwden zijn vrienden hem toen hij in een depressieve bui verkeerde ‘The grey album’van Danger Mouse onder de neus.

Linkous was onder de indruk. Danger Mouse produceerde enkele tracks van het volgende Sparklehorse-album ‘Dreamt for light years in the belly of a mountain’ uit 2006. De twee verzamelden een twaalftal bevriende artiesten – waarronder filmmaker David Lynch - om zich heen voor een project dat ‘Dark night of the soul’ zou heten. Wat toen gebeurde, kan de boekjes in als één van de grootste flaters die een platenmaatschappij ooit beging. Op het laatste moment werd de release uitgesteld wegens een copyrightprobleem.

‘DNOTS’ werd in eigen beheer uitgebracht als een vijftig pagina’s tellend boek met foto’s van David Lynch en een cd-r waarop fans de via het net gelekte cd konden branden. Twee zelfmoorden later komt het album toch tot ons. Eind 2009 nam Vic Chesnutt een fatale dosis medicijnen in. Hij zingt het macabere ‘Grim Augury’ dat zich muzikaal wringt omheen bizarre lyrics. Enkele maanden na Chesnutt maakte Linkous een eind aan zijn leven. Linkous zelf zingt het dubbelzinnige, autobiografische ‘Daddy’s Gone’.

Het lijstje muzikanten dat meewerkte aan ‘Dark night of the soul’ oogt indrukwekkend: Julian Casablances, James Mercer, de eeuwig jonge Iggy Pop en niet in het minst David Lynch, die zich op twee tracks aan 'zangpartijen' waagt. Het lugubere ‘Dark night of the soul’ sluit met zijn elektronische regengordijnen en manische stem het album op treffende wijze af. Op basis van de kwaliteit van ‘DNOTS’ verdienen enkele EMI-bonzen geen bonus maar een lijfstraf, om het bloedbad dat ze aanrichtten. We zijn normaal gezien niet gul met sterren, maar deze verdient het. Een vijfsterrenplaat!


Danger Mouse and Sparklehorse, 'Dark Night of the Soul', cd review binnenkort op www.cuttingedge.be