Autechre - 'Move of ten'

Enkele weken geleden meldde het Finse technoduo Pan Sonic dat ze het na twintig jaar voor bekeken hielden. ‘Pan final’ is hun zwanenzang. Een tegenslag voor de fans van het hardere elektronicagenre. Hun Britse tegenpolen Sean Booth en Rob Brown gaan onder het mom van Autechre ook al bijna twee decennia mee. Stoppen of vertragen zit er bij hen niet in. Autechre gaat in 2010 zelfs in hogere versnelling. Enkele maanden geleden verscheen ‘Oversteps’. Het duo maakte tevens indruk met een twaalf uur durende technoset en hier is de nieuwe ep ‘Move of ten’ met tien nieuwe nummers en afklokkend op 48 minuten. Qua productiviteit kan dat tellen.

Het vorige album ‘Oversteps’ flirtte met melodieën. Zonder een greintje complexiteit prijs te geven, lag de nadruk op de toegankelijke elementen van hun muziek. Je zou 'Oversteps' met wat moeite zelfs kunnen omschrijven als 'intelligent dance music', al klinkt dat voor ons als een belediging in de oren. ‘Move of ten’ is een gedeeltelijke terugkeer naar het rauwere werk. De tien nummers op de ep zijn hoekig, donker en dreigend: ‘Move of ten’ duwt zijn voorganger de vergetelheid in. Dit is geen race tegen de tijd maar een wedloop tegen het einde van de wereld.

'Move of ten’ is trademark Autechre: van het hoesontwerp tot en met de bizarre titels. ‘Etchogon-S’ kicks ass en is een schot in de roos. Diepzeediepe beats vechten een rondje met kletterende, dissonante akkoorden. ‘y7’ is een gewone en gladde beatstomper zoals Autechre er dertien in een dozijn uit hun elektronische doosjes stampt. Maar dan komt het gevaar om de hoek loeren. 'Move of ten' bevat minstens twee nummers waarop Autechre de bakens opnieuw verzet. ‘pce freeze 2.8i’ is het kroonstuk van het album: een bizarre track met sporen van een mechanische stem die ongemerkt verglijdt in het nog vreemdere ‘rew(1)’ met zijn tegendraadse ritmes en pulserende bassen.

Dat de rest van de ep hetzelfde niveau niet haalt, hoor je ons niet zeggen. Een doodgewoon Autechre album verhoudt zich tot de rest van de technomeute als de Mont Blanc tot de Kemmelberg. Op de atmosferische tracks ‘nth Dafuseder.b’ en ‘M62’ overheersen de rechtlijnige beats. ‘M62’ klinkt als Kraftwerk na het innemen van een vreemde drug. ‘Cep puiqMX’ borrelt als heet vulkanisch gesteente om dan onverhoeds af te breken en je in stilte achter te laten. Velen probeerden hen te imiteren. Met elke release bewijzen Booth en Brown dat ze onnavolgbaar zijn. ‘Move of ten’ is een tussendoortje, maar wat voor één… Autechre blijft ons verbazen.

Autechre - 'Move of ten', cd review op www.cuttingedge.be