[.....]Dat ik nog nieuwe kiezen laat stansen.
Gaat het, mevrouw? Affirmatief grommen.
Ik dwing mezelf weer aan de deinende
draf van telgangers te denken. En
buikdemhaling toe te passen. Puur
geluk dat mijn clitoris niet geraakt is
toen. Mijn mond ligt nu opengesperd en
tandvlees wordt versneden. Ik bewonder
mijn tong, niet stom onder het mes,
maar schuilsnel en lenig.
uit: '[...] Vergeten' van Emma Crebolder, Nieuw Amsterdam 2010, ISBN 978 90 468 0722 4, pag. 15.
bespreking volgt
No comments:
Post a Comment