Helderheid?

Aangezien literaire recensenten nogal eens de neiging hebben om woorden en begrippen van elkaar over te nemen en zelden erin slagen om een origineel standpunt in te nemen, maar alleen maar kunnen herhalen herhalen herhalen wat reeds elders gezegd werd, stel ik voor om gedurende een jaar de woorden ‘helderheid’ en ‘duidelijkheid’ en 'luchtigheid' te bannen uit alle literaire recensies in Vlaanderen en Holland. Gedichten zijn in se ‘onhelder’ en ‘onduidelijk’… Dat is juist een kenmerk van poëzie. Het streven naar ‘helderheid’ en ‘duidelijkheid’ is een bij uitstek reactionaire en kapitalistische reflex, omdat het bewust of onbewust een toegeving is aan het grote strips en cartoons lezende publiek. Ik stel voor dat we lijfstraffen invoeren voor wie deze begrippen nog gebruikt in recensies over poëzie. Ik stel ook voor dat we als eerste Lindner en Delmotte veroordelen tot 100 boekslagen. Welk boek we hiervoor gebruiken, valt nog te bepalen. Maar ik heb een voorstel: ik heb hier een lekker hardcover boek liggen in het Russisch over het Kremlin. Ik stel voor dat we dat boek gebruiken. Het heeft harde punten.