Sputterende laptopsDe tegendraadse Chris Douglas timmert met zijn verschillende aliassen al ruim vijftien jaar aan de weg. Hij behoort tot die generatie Amerikaanse muzikanten die de te simpele beats van de techno vervingen door complexere structuren. Het genre kreeg de naam IDM (Intelligent Dance Music) en had halfweg de jaren negentig een beperkte aanhang in Europa en Amerika. Douglas bracht als O.S.T. en Dalglish een rist schier geniale maar hopeloos onvindbare albums uit. Zijn laatste opus 'Benacah drann deachd' is makkelijk op te sporen en te downloaden via de site van het label Highpoint Lowlife, dat er na deze release trouwens mee kapt.
De in Berlijn residerende Douglas aka O.S.T. aka Dalglish onderhoudt een sterke band met België. Met het Berlijnse VJ-gezelschap Transforma bracht hij in 2007 de experimentele muziekfilm 'Synken' uit op het Duitse cultlabel Shitkatapult in samenwerking met het Brusselse (!) audiovisuele platform Visual Kitchen. Abstracte beelden, grafische animatie, digitale beeldeffecten en complexe filmsequenties creëerden een bijna onwereldse, donker romantische beeldenwereld, waarin rare wezens en aliens rondzwierven. Douglas componeerde een aritmische, krakende, elektronische 5.1 surround soundtrack.
In 2009 dook hij terug op als O.S.T. met het overigens uitstekende en onvolprezen 'Waetka', dat uitkwam op het Zweedse iDEAL Recordings van Joachim Nordwall. Het is het meest complete album van Douglas tot nu toe. De abstracte natuurgeluiden van 'Synken' maakten plaats voor koele stadsnoise. Onderkoelde, experimentele elektronica van nummers met onuitspreekbare titels culmineerden in kletterende, ritmische soundscapes om dan opnieuw te verstillen in een bijna breekbare anticlimax. Enkele maanden later verscheen het album 'Ideom' van Dalglish op Record Label Records.
'Benacah drann deachd' is een vervolg op 'Waetka' en 'Ideom', al wordt het bij elke nieuwe release van Douglas wel wat weirder. De titels zijn dit keer vervangen door data. Dat zijn niet de dagen waarop de nummers opgenomen werden, getuige de track '1.7.2011' die zelfs even verwijst naar de nabije toekomst. Douglas componeert met de laptop. De muziek is abstracte noise met gesyncopeerde ritmes en af en toe een glimp van een melodie. De sluipende ambient van de begintrack '6.8.2002' maakt snel plaats voor noise en verkapte beats. Douglas maakt nog steeds ondoorgrondelijke en compromisloze albums. Als luisteraar moet je de moeite doen om onder te duiken in zijn bizarre geluidswereld. Niet voor ieders oor en ongetwijfeld het vreemdste album van het voorjaar.
http://www.cuttingedge.be/music/reviews/305807-dalglish-benacah-drann-deachd-
http://www.rektoverso.be/nummers/918-nr-40-maart-april-2010/1369-de-overlevingsdrang-van-een-elektropionier
No comments:
Post a Comment