The Wigmaker In Eighteenth-Century Williamsburg

Moeilijk om een band als To Live and Shave in L.A. te typeren! Tom Smith aka OM Myth en zijn companen Rat Bastard en Ben Wolcott waren ruim 10 jaar actief in de Amerikaanse fringe culture toen in ’95 door persoonlijke problemen vrij abrupt een einde kwam aan een turbulente en briljante dubbele achtbaan doorheen het muziekcircus. Pas na de split werd duidelijk welke unieke plaats TLASILA bekleedde in het undergroundcircuit. De eigenzinnige Smith is een schitterende punkpoëet en een begenadigd muzikant met een geheel eigen visie. Het eigengereide in een esthetisch erg geslaagde hoes gestoken 'The Wigmaker In Eighteenth-Century Williamsburg', uitgebracht op het New Yorkse Menlo Park, is een dubbel-cd die het belang van deze ter ziele gegane groep nog maar eens dubbel en dwars onderstreept. TLASILA putte tegelijk uit alle muziekstijlen die de laatste veertig jaar de revue passeerden, bezigde een onbezoedelde punkethos en leek een logische invulling van de vacante plaats die The Cramps en The Birthday Party in het midden van de jaren tachtig nalieten. Referenties zijn er genoeg maar het straffe is dat Smith die nagenoeg schuwt. Hij wilde met TSALILA gewoon de beste zijn in deze lage soort. Scabreuze en schokkende teksten werden erin gehamerd door een eenvoudige maar superefficiënte opstelling van bas en zogenaamde ‘exteriors’. Tegelijk schrok Smith er niet voor terug om elektroakoestische elementen en oscillatoren toe te voegen aan de totaalsound. Neem er die onvervalste croonerstem nog bij en je hebt het recept voor één van de origineelste en onbegrepen bands van de laatste tien jaar. Aan 'The Wigmaker…' werd trouwens ruim 5 jaar gewerkt. En dat is eraan te horen. Het is tegelijk een testament en één van de krachtigste muzikale statements die we de laatste tijd tot ons namen. Het vergt wat tijd om dit loodzware kleinood tot je te nemen omdat je in het begin de bomen door het bos niet ziet. Gedurende 116 minuten en 27 nummers bestookt Smith je immers in overtreffende trap met zijn dubbelzinnig arsenaal aan onverstaanbare teksten die meestal over gore seks en de waanzinnigste ondergrondfiguren handelen. Ondefinieerbare samples faden in en uit. Oscillatoren piepen en schreeuwen. Pure gekheid om je in één keer door dit alles heen te slepen. Maar na herhaalde beluisteringen merk je hoe onder deze schreeuwerige en bijna prekerige noise echte nummers schuilen met een onorthodoxe maar intrigerende opbouw. Het tekstboekje is handig om bij te houden. Zo op het eerste zicht kun je immers niks opmaken uit de gescandeerde teksten van Smith die op een prentenboek lijken uit de negentiende eeuw met een lijst van de meest onmogelijke moordenaars, verkrachters en mislukte ondergrondfiguren. Dankzij 'The Wigmaker…' is onze verbeelding een stuk rijker geworden met uit de goot geplukte maar onsterfelijke figuren als de loopse Blandina, Miss High Heels, Tortillon Fluff, Brown Dress Bob en de fameuze Honeycomb Tripe die op gruwelijke wijze een stargazer verkracht in het gelijknamige nummer. TLASILA vond zijn inspiratie in de donkerste regionen van de Amerikaanse samenleving. Intussen vond Smith onderdak bij het Weense Mego met het veel rustiger OHNE waar zijn talenten als dichter iets bedaarder naar voor komen. Dankzij 'The Wigmaker…' zal de onovertroffen sound van TLASILA u niet onberoerd laten. Een welgemikte kopstoot in uw edele delen.

TO LIVE AND SHAVE IN L.A., 'The Wigmaker In Eighteenth-Century Williamsburg', Menlo Park, www.menloparkrecordings.com

http://www.blastitude.com/11/pg4.htm

http://www.dustedmagazine.com/features/4

http://www.myspace.com/toliveandshaveinla

*deze recensie verscheen in het Nederlandse underground muziektijdschrift Fake en op www.urbanmag.be